Graham Masterton

Cykl "Manitou" zajmuje w mym
sercu szczególne miejsce, ponieważ od niego wszystko się zaczęło. Każda
kolejna książka (niekoniecznie napisana przez Grahama), poruszająca
tematykę Indian jest teraz dla mnie czymś wyjątkowym. Jednakże
"Infekcja" jest już szóstą odsłoną tej serii i jednocześnie drugim
tomem, do którego mam małe ale.

Magia czerwonoskórych wydaje się być
w rękach Grahama tematem rzeką i niewyczerpanym źródłem pomysłów na
kolejne książki. Dlaczego więc już po raz drugi autor posiłkuje się
ciemną stroną mocy z zupełnie innej bajki? Jakoś to wszystko dziwnie
było ze sobą powiązane. Traci przez to wątek braci, jak i samej historii
związanej z ich plemieniem. Poza tym to pierwszy raz, kiedy zabrakło
Misquamacusa i Śpiewającej Skały. Przecież tak nie można.

Kolejna
sprawa, to zbyt częste przemycanie do składowych cyklu wątków
katastroficznych. Jak widać Graham wyszedł z założenia, że każdy kolejny
tom musi być napisany z większym rozmachem. Tylko po co, skoro "Ducha
zagłady" i tak nic nie jest w stanie przebić. Wystarczy mniejsze grono
ludzi i niewielki skrawek ziemi aby było wspaniale, jak choćby w
genialnej "Zemście Manitou". Według mnie, z niektórych składowych tej
serii mogłyby powstać dużo ciekawsze, odrębne projekty, a potyczki
Harry’ego z Misquamacusem wiele by na tym nie straciły.

Pomimo
tych drobnych niedociągnięć książka mi się podobała. Jak to u Mastertona
bywa, jest energetycznie i krwiście, od pierwszych stron jesteśmy
świadkami makabrycznych zdarzeń, a niektóre pomysły autora są naprawdę
odjechane. Zakończenie jest również całkiem niezłe i nie sprawia
wrażenia pisanego na kolanie. Nie pogniewałbym się jednak, gdyby
"Infekcja" była dłuższa, a ścieżki głównych bohaterów zbiegły się o
wiele wcześniej.

Czy powstaną kolejne książki z tej serii? Zapewne
tak, chociaż zasadność takiego ruchu niekoniecznie do mnie przemawia. W
każdym razie "Infekcję" polecam.

Autor recenzji: Rafał Prokopowicz
Wydawnictwo: Rebis

Rok wydania: 2014

Liczba stron: 344

Format: 13,5 x 21,5

„Imperium” to osadzona u schyłku XIX wieku epicka opowieść o Lucy Darling, siedemnastoletniej córce sklepikarza z Kansas, która marzy o wielkim, arystokratycznym świecie bogaczy, przepełnionym wystawnymi balami, sutymi obiadami i szeroko pojętym przepychem. W wyniku szalonych zbiegów okoliczności Lucy staje się właścicielką dobrze prosperującego szybu naftowego, przebojem wdzierając się do tak zwanego „towarzystwa”. Piękna dziewczyna rozkochuje w sobie kolejnych bogaczy, ale najlepiej dogaduje się z Henrym Carsonem, który jest na najlepszej drodze by w przyszłości zostać władcą klejnotu w koronie brytyjskiej – Indii.

Zanim Lucy Darling wejdzie jeszcze wyżej, na sam szczyt hierarchii, będzie musiała stawić czoło wielu przeciwnościom losu. Pogoń za szczęściem ma bowiem swoją cenę i jest ona bardzo wysoka. Dziewczyna, która ma wszystko, w każdej chwili może stracić majątek, honor czy rodzinę. Lucy będzie zmuszona podjąć kilka dramatycznych decyzji, które na zawsze zmienią jej życie. I do końca nie wiadomo czy na lepsze czy na gorsze.

Masterton bardzo misternie tka fabułę tej 560-stronicowej powieści. Książka jest bogata w detale, ciekawe opisy i bardzo trafne porównania. Autor zabiera nas w podróż do USA, Anglii i malowniczych, pachnących orientalnymi przyprawami Indii. Trudno uwierzyć, że sam nigdy tam nie był – tak realistyczne są jego opisy. Również bohaterowie to bardzo mocna strona „Imperium”. Postaci jest tutaj sporo, niektóre pojawiają się tylko na moment, ale odegrają w fabule istotną rolę. Sama Lucy to kolejna doskonale wykreowana bohaterka w dorobku Brytyjczyka. Jak Graham wielokrotnie udowodnił, postacie kobiece w jego powieściach są niezwykle prawdziwe, złożone i barwne. Jak on to robi?

„Empress” to opowieść o dążeniu do pieniędzy i władzy, pełna smutku i zgorzknienia, namiętności i tajemnic. Autor świetnie sobie radzi z akcją osadzoną w samej końcówce XIX wieku, czyniąc historię jeszcze bardziej interesującą. Prawda jest taka, że z powieściami historycznymi Masterton radzi sobie równie dobrze co z horrorem, a często nawet po prostu lepiej. Nie inaczej jest i tym razem – „Imperium” to jedna z najlepszych sag w dorobku Brytyjczyka. Chociaż brak jej wielkiego rozmachu (opowiada zaledwie o kilku latach z życia Lucy Darling), ma wszystko co niezbędne by opowiedzieć historię. Historię, w której rzadko jest miejsce na happy end, szczęście jest tylko pozorne, a każda decyzja może mieć nieodwołalne konsekwencje.

Autor recenzji: Piotr Pocztarek
Wydawnictwo: Albatros

Rok wydania: 2014

Liczba stron: 560

Format: 12,5 x 19,5

Ocena recenzenta: 9/10