Graham Masterton na polskim rynku gości już od ponad dwudziestu lat, strasząc i dostarczając rozrywki kolejnym generacjom czytelników. Jedni znają go dobrze, inni słabo lub wręcz wcale o nim nie słyszeli. Utrwalił się powszechny obraz pisarza, który pisze dobre horrory, ale są i tacy, którzy wypaczają jego postać snując absurdalne wręcz historie o tym, że „Masterton to tylko seks i flaki”. Dobry seks i dobrze „przyrządzone” flaki mogą dostarczyć wielu wrażeń, co wie ten, kto rozumie, o czym pisze Brytyjczyk.
Od chwili, gdy współautorzy oznajmili o projekcie napisania wraz z Grahamem książki, w kręgu fanów, a także ludzi, którzy na swojej czytelniczej drodze spotkali się z prozą Brytyjczyka rosło oczekiwanie i apetyt. Owa recenzja pisana jest z perspektywy człowieka, który ma już znaczącą część bibliografii tego autora za sobą. Czy zatem książka ta powinna w ogóle mnie czymś zaskoczyć? Otóż tak!
Pomimo faktu, że na prozie Mastertona skruszyłem parę zębów, to lektura tej pozycji dostarczyła mi wielkiej frajdy i satysfakcji. Książka zawiera wnikliwą analizę dorobku Mastertona, wyłożoną nam, czytelnikom, przez Piotra i Roberta w sposób przystępny i ciekawy. Poznajemy alfabet Mastertona, w którym to znajdujemy kompendium wiedzy na temat gatunków literackich, w których Graham się obraca a także omówienie przykładowych powieści czy opowiadań z jego bibliografii. Współautorzy nie szczędzą dobrych słów o Grahamie, gdyż na takie najzwyczajniej zasługuje. Jednak nikt nie jest doskonały, a Piotr i Robert dobrze o tym wiedzą. Zatem pojawia się również rozdział o tych słabszych powieściach czy o pewnych mankamentach jego pisarstwa. Ktoś mógłby zapytać po co pisać o mankamentach, czy książka ma zachęcać czy zniechęcać? Trzeba jednak być szczerym ze sobą i z czytelnikami, a tak mógłby powiedzieć tylko ignorant. A że autorzy rzetelnie i profesjonalnie podeszli do zagadnienia, stąd obecność owego rozdziału, w którym czytelnik może się dowiedzieć o pewnych wpadkach zdarzających się w powieściach Mastertona.
Poza analizą twórczości Brytyjczyka w książce znajdziemy liczne perełki. Do takich należy niewątpliwie oryginalne zakończenie debiutanckiej powieści Mastertona z gatunku horroru, czyli „Manitou”. Które jest lepsze, to pozostawiam do oceny indywidualnej każdemu z czytelników. Poznajemy także niepublikowane u nas wiersze Grahama oraz opowiadania, które stanowią przyjemny przerywnik między kolejnymi rozdziałami pracy Roberta i Piotra. Z książki możemy dowiedzieć się masę ciekawych faktów i anegdot z życia prywatnego pisarza. Umożliwia nam to lektura wywiadu przeprowadzonego z Mastertonem, jego żoną Wiescką oraz synem Rolandem. Poznamy zasady, których Graham trzyma się podczas pisania książek oraz jego inną pasję, czyli gotowanie. Dla amatorów kuchni w książce znajdują się przepisy na potrawy polecane przez Mastertona.
Książka ta dla osób, które nie znały dotychczas Grahama Mastertona może stanowić ciekawostkę, bądź przyczynić się do rozpoczęcia przygody z tym pisarzem. Dla starych wyjadaczy stanowi niewątpliwie wisienkę na smakowitym torcie.
Autor recenzji:Artur Dorociński
Wydawnictwo: Albatros
Rok wydania: 2011
Liczba stron: 432